Bu yıl 17.si düzenlenen ‘Bilim Kahramanları Buluşuyor’ isimli proje geliştirme müsabakasına birinci defa bir görme engelli robotik kadrosu da katıldı. Dünya genelinde 100 ülkeden iştirak sağlanan müsabakanın Türkiye ayağını oluşturan “FIRST LEGO League Challenge”a, Kadıköy Anadolu Lisesi robotik ekibi öğrencilerinin mentorluk yaptığı görme engelli öğrenciler, güçlü pandemi kaidelerine karşın hazırladıkları robotla dahil oldu. Gözleri görmeyen çocukların büsbütün el marifeti ve azimle tamamladıkları robotları, 28 kadro ortasından 12’nci oldu. Hayatlarında değil robot lego bile görmemişlerdi lakin hem gözleri gören hem de robotik bilgisi olan 16 ekibi geride bırakmayı başardılar. Akıl hocalığı yaptıkları “Electric Heroes” ekibiyle önümüzdeki yıllarda da çalışmak istediklerini söyleyen Kadıköy Anadolu Lisesi’nden Atilla ve Doruk, proje sürecini şöyle anlattılar:
TÜRKİYE’NİN BİRİNCİ GÖRME ENGELLİ ROBOTİK EKİBİ
Atilla Cet Arkun (Kadıköy Anadolu Lisesi 10. sınıf öğrencisi): Ben üç yıldır Kadıköy Anadolu Lisesi robotik kulübündeyim. Zati kulüp olarak bu üslup okullarla iş birliği içerisinde çalışmalarımız oluyordu. STEM eğitimleri veriyor, sunumlar yapıyorduk. Türkan Sabancı Görme Engelliler Okulu’ndaki çocuklar çalışmalarımızı çok ilgiyle karşılayınca biz de bu türlü bir proje yapabileceğimizi düşündük ve bu misyonu de ben üstlendim. Sınıf öğretmenleri Talip Hoca robotik konusunda en ilgili 4 öğrenciyi seçip bizi bir ortaya getirdi. Sabancı Vakfı da sponsor oldu. Türkiye’nin birinci görme engelli robotik grubunu böylelikle kurduk. Bu kadroyla ‘First Lego League Challenge’ müsabakasına katıldık. Arkadaşların birinci kere bir yarış tecrübeleri oldu. Bu yarış birinci başta lokal daha sonra ulusal en son memleketler arası olarak devam ediyor. O yüzden ortaokullar ortası en itibarlı robot yarışı diyebilirim. Kendi kümelerinde 12’nci oldular fakat yeniden de bu büyük muvaffakiyet onlar için. İleride daha iyi olacaklarına eminim.
ELLERİ GÖZLERİ ÜZERE
Çocukların aslında elleri gözleri üzere. Biz daha çok sıkıştıkları durumlarda yardım ettik. Robotu genel manada kendileri yaptılar. Çocuklarla gurur duyuyoruz bu türlü bir şeyi başarabildikleri için. Gören ve bilen beşerlerle yarışmak onlar için çok zordu. Bu proje bize de çok şey kattı. Görme engelli beşerlerle nasıl bağlantı kurabileceğimi anlamış oldum. Onların hayatının içine girmiş olduk. Bu bizim birinci mentorluk (akıl hocası) deneyimimiz oldu. İkimiz için de hoş bir deneyimdi.
GÖRME ENGELLİLER İÇİN GÖZLÜK TASARLADILAR
Bu çocuklar bilgilendikçe farklı projeler yapmak istiyoruz. Esasen müsabakanın iki ayağı var. Bir tanesi robot başkası ise çocukların kendi bulduğu bir inovasyon projesi. Biz de bir gözlük tasarladık. Gözlüğün üzerindeki sensörler sayesinde görme engelli bir birey bir cisme çarpmadan evvel uyarılarak durabilecek ve bu biçimde de daha süratli yürüyebilecek hatta koşabilecek. Buradaki gaye görme engelli arkadaşların hayatlarını kolaylaştırmak.
DEĞİL ROBOT LEGO BİLE GÖRMEMİŞLERDİ
Doruk Örs (Kadıköy Anadolu Lisesi 9. sınıf öğrencisi): Bu çocukların hiçbiri daha evvel bırakın robot yapmayı lego bile yapmamışlardı. Hayatlarında birinci kere lego ile tanıştılar. O yüzden de bu yarışta alınan derece bence çok değerli. Sıfırdan kurulan bir kadronun birçok dezavantajı oluyor. Yarışa katılan 28 kadronun birçok özel okul. Onların bu üslup projelere esasen yönelimi var. İmkanları da çok daha iyi ve öğretmenlerinin birikimleri var. Kesim birikimleri de var ellerinde. Bu kadroların birçoğunu geride bırakabildik.
MAKSAT İLGİLERİNİ ARTIRMAK
Kadıköy Anadolu Lisesi Robotik Kulübü olarak her sene belirli başlı projeler seçerek vazife dağılımı yapıyoruz. Biz de Cet ile birlikte bu projede vazife aldık ve görme engelli öğrencilerle bir robotik kadrosu kurduk. Birinci başta masaya tüm modülleri dizdik. Binlerce kesim vardı önlerinde ve birinci günler bunları keşfederek geçti. Biz hususa hakim olduğumuz için müşahede yaptık ve daha çok neyi nasıl yapacakları gerektiğini söyledik.
Müsabakanın hedefi yaptığınız robotun verilen misyonları yerine getirmesi. 15 tane vazife verilmişti ve tamamlanan her vazife için puan alıyorsunuz. Örneğin robotunuzun, masadaki minik küpleri alıp bir çemberin içine dökmesi gerekiyor ya da bir kaydırağın üzerinden legodan yapılmış iki çocuğu indirerek başlangıç bölgesine çekmeniz gerekiyor. Biz 8 vazife tamamlayabildik. İstesek bu müsabakada birinci de olabilirdik. İkimizin de Legolarla ve robotikle ortası çok iyi. Lakin çok fazla müdahil olmak istemedik. Çocuklar kendileri yapsın istedik. Onların merakını ve isteğini artırıp gelecek yıllarda de bu müsabakalara katılmaya devam etmelerini istiyoruz. Gaye bu çocuklara robotiği, yazılımı, kodlamayı aşılamak ve ilgilerini artırmak. İlgi arttıkça ilerleyen periyotlarda kendi başlarına da projeler üretmeye başlayacaklar. Yıllar sonra tahminen de onlar alt sınıflardaki çocuklara mentorluk yapacaklar. 8’inci sınıfa kadar bu arkadaşlarla yola devam edebiliriz.
KENDİMİZLE GURUR DUYUYORUZ
Yusuf Henedi: Bu işin bize hem katkı sağlayacağını hem de mesleğimiz için iyi olacağını düşünüp katılmaya karar verdik. Yarışta 285 puan aldık ve bence başlangıç için epey iyi. Seneye daha çok puan alıp birinci 10’a girmek istiyoruz. Birinci görme engelli robotik grubu biziz ve görenlerle yarıştık. O yüzden kendimizle de gurur duyuyoruz.
Eyüp Küpşi: Talip Hocamız bize robotik kulübünden bahsetti ve hepimiz katıldık. Vinç usulünde küpleri taşımayı sağlayan bir robot yaptık. Benim gruptaki vazifem robotun mekanik dizaynıydı. Misyonlarda de robotun tuşlarına basarak hareket ettirdim. Bundan sonra da ülkeler ortası yarışlara katılmak istiyorum.
Kağan Yılmaz: Benim yazılım kısmında vazife aldım. Çok gayret gösterdik ve bu türlü bir robot çıktı ortaya. Ayrıyeten bir tane de gözlük icat ettik. O da görme engelliler için kolaylık sağlayacak. Kendimizi geliştirip bu müsabakalara katılmaya devam etmek istiyoruz. İleride de avukat olmak istiyorum.
Emel Henedi: Ben mekanik alanda çalıştım. Onun dışında Kağan arkadaşımla birlikte gözlük üzerinde çalıştık. Görme engellilerin koşabilmesini sağlayacak bir gözlük oldu. İleride öğretmen olmak istiyorum.
Hürriyet
