◊ Marc, her şeyden evvel aşikâr ki sen ve Mike birinci olarak “Tamirat Tadilat: Hayal Arabalar”da tanışmışsınız. O programdan sonra artık de “Tamirat Tadilat”ın yeni başlayan döneminde bir ortaya geldiniz. Sence birinci programa nazaran her şey farklı mı?
– Marc Priestley: Açıkçası pek farkı olmadığını söylemeliyim. Yani programı birinci çektiğimiz vakit ve hatta tanıştığımız birinci günden beri bizim hayalimiz, düş üzere otomobiller yapmaktı. Mike ile güya yıllardır birbirimizi tanıyormuşuz üzere çalışıyoruz ve açıkçası her şey ortak bir noktadan çıkıyor, o da otomobil sevgisi. İki programda da sürecin çok benzeri olduğunu söyleyebilirim. Umarım her vakit daha düzgüne gideriz, gayemiz de bu açıkçası. Daha uygununu yapmak için birbirimizi zorluyoruz, lakin her şeyden değerlisi yaptığımız işi çok seviyoruz ve bundan keyif alıyoruz.
◊ İş hayatındaki titizliğini ekrana yansıtıyorsun. Bunun sebebi Formula 1’de çalışmış olmandan mı kaynaklanıyor yoksa mükemmeliyetçi kişiliğinden mi?
– Marc Priestley: Her ikisi de diyebilirim. Aslında her vakit mükemmeliyetçi bir insandım. Formula 1’de çalışmaya başlamamın da en büyük sebeplerinden biri bu diyebilirim. Zira Formula 1’de ayrıntılara olan bakışınız, dikkatiniz ve süratiniz çok değerli. McLaren Formula 1’de de grubum detaylara dikkat etmesiyle bilinirdi. Açıkçası 10 yılını McLaren Formula 1’de pit şeridinde geçirmiş biri olarak, ayrıntıcı ve mükemmeliyetçi biri oluşunuzu değiştirmeniz pek mümkün olmuyor. Fakat bu durumdan sahiden mutluyum ve “Tamirat Tadilat” programına bunu bilerek geldim. Yıllardır devam eden başarılı bir program formatı bu, lakin ben programa dahil olurken “Daha iyi neler yapabiliriz” diyerek geldim açıkçası. Bu sebeple hem takımla hem de Mike’la nizamlı toplantılar gerçekleştiriyoruz. Küçük ayrıntılara kadar tüm detayları konuşuyoruz ve tartışıyoruz. .
◊ Otomobillere olan tutkun nereden geliyor?
– Marc Priestley: Küçük bir çocukken İngiltere’de Brands Hatch yarış pistine çok yakın bir yerde büyüdüm. Her iki yılda bir Formula 1 dünyası yaşadığım küçük köye gelirdi. Konutumuzun etrafından Formula 1 araçları geçerdi. Münasebetiyle gözlerimi bu araçlardan ve yarışlardan alamazdım. Grand Prix olduğu vakit dünyanın dört bir yanından beşerler köyümüze gelir ve yüzbinlerce araba konutumuzun etrafına park ederdi. Neden yaptığımızı çok hatırlamıyorum lakin kardeşim ve birkaç arkadaşımla birlikte küçük bir deftere, gelen otomobillerin plakalarını yazardık.
Otomobil tutkuma nitekim bu mu sebep oldu bilmiyorum, lakin yaşadığım o küçük köyde daha evvel hiç bilmediğim kusursuz otomobilleri görmek benim için büyüleyiciydi. Alışılmış bir de Formula 1 tarafı vardı. Yarış vakti inanılmaz bir ses çıkardı. Baya meraklı bir çocuktum ve düşünsenize pistten bir otomobil geçiyor ve benim o sesin peşinden koşmamam imkansız. Çitlerin altından gizlice girer ve otomobillere göz atardım.
◊ Çabalayıp da onaramadığın araçlar oluyor mu?
– Marc Priestley: Mazeret üretip onarmak istemediğim hiçbir araç olmadı. İmkansız diye bir şey olduğunu düşünmüyorum. Mesela bir aracı sözün tam manasıyla bir cıvata yığınına çevirebilir ve daha sonra hakikaten isterseniz yeni bileşenlerle tekrar bir ortaya getirebilirsiniz. Yani yapamayacağınız hiçbir şey yok ve ben her vakit bu inanca sahip biri olmaya devam edeceğim. Güçlü şeyleri başarmak hoş bir his.
PROGRAMLA BİRLİKTE TERMAL İÇ ÇAMAŞIRLARIMA DÖNMEM GEREKECEK
◊ Mike sana dönelim. “Tamirat Tadilat”ın yeni dönemi için Amerika’dan İngiltere’ye, kendi ülkene döndün. Bu sana ne hissettirdi?
– Mike Brewer: Aslında hem heyecanlıyım hem de biraz gergin. Aileme yakın olmak, meskene dönmek ve yeni bir programa başlamak hakikaten heyecan verici. Elvis’le çalışmaya başlayacağımı biliyordum, açıkçası bu da karar verme sürecime yardımcı oldu. Biraz kendimi gergin hissettiğim şeyse altı yıldır Amerika’da yaşıyor olmam ve arkadaş etrafımın, temaslarımın büyük bir kısmının burada olmasıydı. Onları geride bırakmak beni biraz gergin hissettirdi açıkçası. Ama şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki katiyen gerçek bir karar vermişim. Amerika’da geçen altı kışımı bir şortla tamamlamıştım, lakin artık İngiltere’de termal iç çamaşırlarına dönmem gerekecek. Sanırım Kaliforniya’daki güneşli kıyı görünümümü biraz özleyeceğim.
◊ Otomobillere olan tutkunuzu nasıl tanımlarsınız? Hâlâ eski modayı tercih eder misiniz, yoksa perakende satacağınız ya da beğeneceğiniz çağdaş otomobiller var mı?
– Mike Brewer: Katiyetle eski otomobilleri severim. Elektrikli orijinal bir Porsche Taycan’ım var. Açıkçası onu sürmeyi seviyorum, hatta bazen eşim de bu aracı kullanıyor. Lakin örneğin dün 1954 Serisi 1 Land Rover kullandım. Çok eski bir model olduğu için sürmek sahiden vahim güç, ancak her dakikasından büyük bir zevk aldım diyebilirim. Otomobilleri seviyorum. Mesela eşimle otomobiller aracılığıyla tanıştım. Yaşadığım bu hayat otomobiller sayesinde oldu.
◊ Pekala, Marc birebir soruyu sana da soracağım. Senin için öne çıkan bir otomobil var mı? Favorin ne?
– Marc Priestley: Benim için Porsche bir tutku. Ne yazık ki gün geçtikçe fiyat açısından ulaşılamaz bir hale geliyor, fakat benim için düş otomobil budur. Sizce de o denli değil mi? Porsche 964’ü hakikaten çok seviyorum.
Hürriyet
