Hürriyet muharrirlerinin derbi değerlendirmeleri şu formda;

UĞUR MELEKE: ÇOK İSTİKAMETLİ KADRONUN TEK İSTİKAMETLİ HOCASI

Sosa, geçen dönem Üstün Lig’in rakip ceza alanında en fazla isabetli pas yapan oyuncusuydu. Mert Hakan, dönemi 10 gol ve 5 asistle bitirmişti. Ozan Tufan, bu dönemi ulusal ekibin en iyisi olarak açtı. Cisse geçen yıl 22 golle oynadı. Caner, 201920’yi 14 gol katkısıyla bitirdi. Mesut Öziller, Samueller, Nazımlar, Samattalar, iki transfer penceresinde de iyi futbolcular aldı nitekim Fenerbahçe.

DAİMA Tepkiye DAYALI

Çok taraflı bir takım kurdular. Fakat hissettiğim şu: Fenerbahçe’nin bu çok taraflı takımının başında tek taraflı bir teknik adam var. Ve şayet karşılaşmalar onun istediği tarafta gelişmiyorsa, o kaliteli takımdan çok az eser alabiliyor bu hoca. Erol Bulut’un hali daima tepkiye dayalı… Rakibin atılım yapmasını ve oradan ekstra bir fırsat oluşmasını umuyor daima. Elbette reaksiyoner futbol da saygıdeğer bir fikir.

Lakin bir büyük kadronun ana planı olamaz bu. Büyük ekip proaktif olur. Ritmi belirlemeyi dener. Tedbir alan değil, tedbir aldıran olmaya çalışır. Erol Bulut’un idare şeklinde bu hisleri ben göremiyorum doğrusu. Dün konut sahibi olan tarafın, yani Fenerbahçe’nin golü yiyene kadar tempoyu artırmak üzere bir niyeti yokken, mesela Galatasaraylı Mostafa Mohammed’in bu gidişe isyan ettiğini gözlemledik çoğunlukla. Tahminen çok hızlı bir oyuncu değil. Lakin kuvvetli, istekli.

Dün hoş bir gol attı lakin benim onda gördüğüm öbür bir şey golden daha kıymetliydi: 65’te Serdar’la olan ikili çabasında yüzüne bir darbe almasına karşın bırakmadı kendini. Devam etti. Ben çok sevdim bu oynama isteğini. Mohammed, tahminen geniş alanda tesirli olmayacak. Fakat Galatasaray’ın rakip yarı alana yığdığı maçlarda iş yapacak üzere duruyor Mısırlı forvet.

YAŞAYAN EFSANE MUSLERA

Galatasaray’da ayrıyeten bir yaşayan efsaneye, çok fazla durum yaşanmayan maçta Ozan ve Sosa’nın iyi şutlarında konsantrasyonunu koruyan Muslera’ya da bir parantez açmak gerek. 19992000’de Galatasaray Fenerbahçe’yi Kadıköy’de yendiğinde o kadronun kalesinde bir öbür efsane, Taffarel vardı. Son iki yılda da Muslera geçiyor tarihe. Son 10 yıldır, Harika Lig’in yazgı belirleyen adamı o.

YENi Kuşak GÜÇLÜ GELiYOR

Derbide iyi futbol yoktu lakin öncesinde Çağdaş Atan’ın Alanya’sı Rize’ye tam 33 şut attı. Hafta içinde Fenerbahçe’ye karşı tek devrede 15 şut atan Hatay, Kasımpaşa’ya karşı da bomba üzereydi. 16 şut, 4 de gol attılar. Yeni jenerasyon hocaların bu bahadır halleri en azından gelecek için umutlandırıyor insanı.

F.BAHÇE’NiN ÖNDE BASKISI (!)

Erol Bulut’la ilgili en şaşırdığım bahislerden biri, mağlup duruma düştüğünde bile kadrosunu önde baskıya göndermiyor. İki bireyle (Samatta Donk’a, Mert Marcao’ya) gidiyorlar baskıya. Arttan organize biçimde gelmiyorlar. Büyük kadro davranışı değil bu bence.

90 DAKiKADA 41 FAUL, 3 KART

Dakika 30’da Linnes ve Samuel, 31’de Taylan, 32’de Sosa, 33’te Linnes ve Taylan, 35’te Onyekuru, 36’da Valencia, 37’de Belhanda, 42’de Sosa, 43’te Taylan, 45’te Emre Kılınç… Ben izlerken ve yazarken utandım, muhtemelen siz de okurken yoruldunuz. Üstteki liste şut ya da pas listesi değil, faul listesi. Dün birinci devrenin son 15 dakikasında 12 faul düdüğü çalındı Kadıköy’de. Birinci devrede de toplam 25 faul vardı.

Son yıllarda Fenerbahçe-Galatasaray derbilerini izlerken vakit zaman şu soru takılıyor aklıma: Sahi biz bu Fenerbahçe-Galatasaray derbisini ne gayeyle izliyoruz? Mümkün olduğu kadar 0-0’a bağlanmaya çalışılsın diye mi? Oyunda hiç akışkanlık olmasın, daima dursun ve böylelikle hakem de hiç risk almasın diye mi? Oyun hiç tempo kazanmasın, böylelikle hakemler yorulup ufak bir aksiyon kaçırmasın ve bir sonraki gün “Temiz bir maç yönettik” diyebilsinler diye mi? Ya da futbolcular her fırsatta küçük fauller yapsın, her ufak darbe alan kendini yere bıraksın diye mi?

Bu kadar çok faul düdüğüne karşılık bu kadar az kart olması da garip. 90 dakika, 41 faul, 3 sarı kart! Şayet ekiplerden biri, ya da her ikisi de sistematik olarak faul yapıyorlarsa bunu tespit edip kartınızı kullanın lütfen.

G.SARAY’IN ALAN SAVUNMASI

Galatasaray’ın Gaziantep-Başakşehir önündeki korner savunmasının başına iş açabileceğinden bahsetmiştim. Dün 39’daki Fenerbahçe kornerini tekrar izleme talihiniz varsa lütfen seyredin. Galatasaraylılar alanları beklerken, bir adam (Samatta) bomboş vuruyor kafayı.

İLKER YASİN: BULUT HOCASININ ELİNİ ÖPMELİ

Birinci ile ikinci. Puan farkı üç. Son 7 maçın 6’sı berabere bitmiş. İki teknik adam da endişelerine hürmet gösterip cüretlerini alana süren bir oyun anlayışında değil maç başlarken. Yenilmemek üzerine, denetimli, risksiz bir oyun başlıyor. Birinci yarı gol konumu yok diyebiliriz. F.Bahçe birinci şutunu 39’da Sosa ile atıyor, Muslera gole müsaade vermiyor. F.Bahçe meskeninde lakin daha denetimli, kontra ile gol arayışında. Tam bir Erol Bulut klasiği. Terim, topa sahip pas oyununu iyi oynayan kadrosunu rakip kaleye set futbolu ile taşımaya kararlı, daha sakin. İki ekibin da amaç odaklı gol oyunu oynamadığı birinci yarıda F.Bahçe çabuk lakin etkisiz adamları Valencia, Samuel ve Samatta’yı G.Saray defansı ardına kaçırarak gol arama dışında alternatif bir şablona sahip değildi.

NAZIM SANGARE ÇOK iYiYDi

F.Bahçe Ali Koç idaresinde 50’yi aşkın transfer yaptı. Yalnızca bu yıl 23 oyuncu geldi. Takım kalitesi ve oyuncu çeşitliliğine bakarak mevsim başında F.Bahçe’yi şampiyonluğun en büyük olarak gösterenlerden biriydim lakin bu kadroyu sevk ve yönetim edecek teknik adamın performansını değerlendirmeye almamışım. Yönlendirme ve yol gösterme vazgeçilmez bir marifettir. Ve yönetici yetkinliğini ortaya koyar.

İrfan Can’ı alacağım diye onca para ve Tolga üzere her bölgede kullanışlı bir adamı elden çıkarmak F.Bahçe teknik adamının dün Gustavo yokluğunda, yokluk hududunda kalması demekti. Kimse Gustavo, Pelkas ve İrfan Can’ın yokluğunun maçın mukadderatını belirlediğini argüman etmesin. Bu dönem Sosa birinci sefer kendi standardının üstüne çıkarken sağda Nazım formayı kaptırmamak için alanda kaldığı müddette büyük performans sergilerken F.Bahçe’nin gol adamları girenleri ve çıkanları ile tam bir felaketti.

KLASiK FUTBOLDAN ÇIKTI

G.Saray golü bulduğu andan sonra kendi klasik futbolunun dışına çıktı ve savunmaya yük verdi. Bu, golü nasıl atacağını kestiremeyen Erol Bulut’a bir manada yol gösterici oldu. Mısırlı santrfor Mohamed gole yakın ataklarıyla ne kadar iyi bir manzara verdiyse geçen haftanın yıldızı Onyekuru Nazım’ın karşısında oyuna aktifliğini koyamadı.

Gustavo bu kadronun rakip kaleye giderken de rakibi kendi kalesinde karşılarken de en kıymetli oyuncusu. Erol Bulut’un böylesine varlıklı bir takım içerisinde Gustavo’ya yedek bulamaması nitekim düşündürücü. Mazeretler bulmada başarılı olan bir kişi diğer işte de güç başarılı olur. Mevsim başından beri F.Bahçe’nin taraftara umut vermeyen oyun performansı dün bir kere daha ortaya çıktı ve meskeninde Beşiktaş’tan sonra G.Saray’a da yenildi.

GÖSTERİ iÇiN YER KALMALI

Futbolda maçların daima bir istikrarı var. Bu bir oyun. Özgürlük ve gösteri için bir yer kalmalı. Lakin dün iki ekip skoru tutmayı ve riske girmemeyi tercih etti. Ekip oyunu ferdî umutları bitirdi. Erol Bulut bir grup yaratan hocası Terim’in elini öpmeli ve bu oyuncu zenginliğinde nasıl fakirlik yaşadığını düşünmeli.

BANU YELKOVAN: ALTI PUANLIK MAÇI G.SARAY KAZANDI

Maç, liderlik yarışında direkt rakip oldukları için her iki ekip ismine da derbiden öte bir ehemmiyet taşıyordu. Galatasaray kazansa durumu eşitleyecek, Fenerbahçe kazansa farkı açacaktı. Fakat maç öncesi beraberliğe imza atma talihi olsa, iki grubun (hatta Beşiktaş’ın) bunu kullanacaklarını sav ederim ancak kanıtlayamam.

BİRİNCİ YARIDA 2 KADRO DA VASATTI 

Galatasaray-Fenerbahçe derbileri her vakit makûs futbol, bol tansiyon ve eser ölçüde kart vaat eder. Maç bu manada hem daha maç başlamadan Fatih Terim’in locadaki seyircilere dikkat çeken açıklamasıyla bu beklentileri karşılayacağı sinyallerini verdi. İki grubun birinci yarı performansları da beklendiği üzere vasattı. Birinci yarı biterken topla oynama oranı yüzde 70’lere varan Galatasaray’ın net konumu yoktu. Serdar Aziz’in Donk’a yaptığı durum penaltıya dönüşseydi skor tahminen farklı olabilirdi lakin duruma penaltı kararı gelmedi.

GUSTAVO’SUZ TEK Durum

Fenerbahçe, maçtan birkaç saat öncesine kadar oynayıp oynamayacağı kesinleşmeyen orta alandaki beyni, dinamosu, virtüözü, belkemiği Gustavo’nun yokluğunda birinci yarıda tek konum bulabildi. Buna karşılık Cüneyt Çakır tam 25 defa faul düdüğü çalmıştı. Gustavo’nun yokluğunda dönemin sarı-lacivertliler ismine en istikrarlı isimlerden Ozan Tufan’ın onun eksikliğini kapatmak ismine durumunu değiştirince sarı lacivertlilerin hamle gücü doğal olarak eksildi. Fenerbahçe’nin takımının en varlıklı olduğu mevkide sakatlıklar yüzünden bu sıkışmayı yaşaması maçın değişik notlarından biriydi.

BU TÜRLÜ GİTMEYECEĞi BELLiYDi 

İkinci yarı başlarken iki teknik adam rastgele bir değişiklik yapmadılar. Ya istediklerini aldıkları ya da almak için hala umutları olduğu için. Gol, hangi taraftan gelirse gelsin öteki grubun planlarını ve stratejisini revize etmek zorunda kalacağı katiydi. O denli de oldu. Galatasaray 54. dakikada yeni transfer Mohamed’in golüyle öne geçti. Maç o dakikadan sonra hızlandıysa da Fenerbahçe’nin ağları bulan durumu ofsayt gerekçesiyle VAR’dan dönünce skor değişmedi.

KANAT ATKAYA: BONUSU BOL GALİBİYET

Faulü bol, futbolu az, gol durumu az, orta alana sıkışmış bir itiş kakıştan ibaretti derbinin birinci yarısı. Galatasaray kimi vakit yüzde 70’i aşan bir oranda topa sahip oldu lakin bu üstünlüğü durum zenginliğine çeviremedi.

Rakip Fenerbahçe ise bilhassa birinci 20-25 dakikayı büyük ölçüde kendi alanında geçirmesine karşın en azından kaleyi bulan şut üreten taraf oldu. Faul sayısı dikkat alımlı seviyede fazlaydı ve Cüneyt Çakır’ın kararlarındaki tutarlılığı tekrar bir muammadan öteye gidemedi.

Bilhassa son yıllarda bir derbi karakteristiği olarak beliren ‘aman yenilmeyelim de’ zihniyetine kurban mı veriyoruz yeniden dedirten, vasatlık hududunu bile zorlayamayan bir 45 dakika izledik özetle. İkinci yarı ise diğer bir öykü…

MAÇI SiLKELEYEN GOL

İkinci devrenin çabucak başlarında maçı silkeleyecek gelişme yaşandı, Galatasaray golü buldu.

Evvel Onyekuru ile Altay’ı zorlayan sarı kırmızılılar, çok geçmeden, 54’üncü dakikada Mostafa Mohammed’in ‘sıkı golcü’ kumaşına sahip olduğunu gösterdiği durumda öne geçti. Topu alışı, vuruş için hazırlanması, önünü açışı, bakarak yaptığı vuruşla köşeyi görüşü harikaydı.

Geriye düşen Fenerbahçe periyot dönem sarı kırmızılı defansı zorlamaya başladı. Duran top tertibi üzerinden gelen, ofsayt gerekçesiyle iptal edilen gol ve Muslera’nın kurtardığı iki şut çıktı bu baskıdan.

Kazandığını korumak refleksiyle büyük ölçüde alanına çekilen Galatasaray, kimi vakit sallanır üzere olsa da ayakta kalmayı başardı.
İkinci yarısı Kadıköy grubunun gol çıkartmaya yetmeyen eforuyla en azından heyecanlı geçen derbiden ‘bonusları’ cebine koyarak ayrılan Galatasaray oldu.

LiDERLiK VE MORAL

Üç puan cepte, tamam… Bir hesap formuna nazaran 6 puanı koyarken önündeki rakibini devirip liderliği almak bir bonus. Kadıköy’de Fenerbahçe’yi yenmenin getireceği moral bir bonus. İkili averajda öne geçmek bir bonus.. Yarış uzun, ortada daha çok puan var elbette fakat havalı bir derbi galibiyeti her vakit iyi gelir; Galatasaray’ın da biçimi bu demek gerekiyor herhalde.

Hürriyet