Zerrin Arbaş’ın hayat kıssası bir sineması andırıyor.
Ünlü ressam Avni Arbaş’ın kızı olan oyuncu, Paris’te hayata geliyor ve doğduğu gün annesini kaybediyor. Arbaş, daha 4 aylıkken de babası tarafından İstanbul’a gönderiliyor:
“Beni anneannem ve dedem yetiştirdi. Anneannemin yeğeni Bolşoy Balesi’nde balerinmiş. O yüzden 5 yaşındayken baleye başladım. Madam Olga’nın Taksim Halkevi’ndeki derslerine giderdim. Ondan sonra asıl bale eğitimimi 1952’de İstanbul Konservatuvarı’nda aldım. 15 yaşında bale kısmından mezun oldum. O sıra Avusturya Lisesi’nde de okuyordum. Bilhassa Almanca öğrenmemi istediler. 1963’teyse konservatuvarın tiyatro kısmına girdim. Yıldız Kenter, Melih Cevdet Anday, Ahmet Kutsi Tecer hocamdı…”
Arbaş, birinci set tecrübesini şöyle anlatıyor:
“Ben talebeyken tıpkı sene Avni Dilligil ‘İstiklal’ diye bir sinema yapıyordu. Efkan Efekan’la bir arada oynadık. Akabinde ise 1964’te ‘Cilali İbo Kırk Haramiler’ sineması geldi.
Feridun Karakaya, Cilalı İbo’yu oynuyordu. Serpil Gül de ona eşlik ederdi. Ancak o sene Serpil Gül ile anlaşamamışlar. Yeni birisini ararken okuldan biri benden bahsetmiş. Rolü bana teklif ettiler. Urfa ve Adana’da sineması çektik. Akabinde Ayhan Işık ve Sezer Sezin’le ‘Şahane Züğürtler’de rol aldım.”
Yarışa girmeden 1. seçilen Türkiye güzeliyim
Zerrin Arbaş, 1965 yılında bir anda kendini Amerika’daki hoşluk müsabakasında buluyor.
Oyuncu, tüm hayatını değiştiren Amerika macerasını şöyle anlatıyor:
“10 yaşımdan beri Amerika’ya gitmeyi istiyordum. Hollywood hayalim vardı. Sophia Loren hayranıydım. 1965’te ufak ufak ünlenmiştim. Bana, genç yıldız adayı olarak bakıyorlardı. Caddebostan Gazinosu’ndaki rock’n roll dans karşılaşmasının heyetinde yer aldım. Yarış bitti yerden çıkarken kapıda bir adam beni durdurdu. Fötr şapkalı bir beyefendi şöyle dedi: ‘Siz beni tanımazsınız lakin ben sizi tanıyorum. Bugüne kadar bütün Türkiye hoşluk karşılaşmalarını yapan organizatör Osman Olkan’ım. Bu sene karşılaşma yapamadık. Ancak Kaliforniya’daki Long Beach’te gerçekleşecek memleketler arası karşılaşmaya Türkiye’den bir temsilci istiyorlar. Fakat kız yok. Ancak siz Türkiye hoşu olarak bizi temsil edebilirsiniz.’ Kartını verdi. Ben de anneanneme anlattım. Birkaç gün sonra bu beyin ofisindeydik. Akabinde konsolosluğa gittik, Olgunlaşma Enstitüsü’nde saten tuvalet bulduk. Ulusal kıyafeti de Kapalıçarşı’dan temin ettik. Ses mecmuası röportaj yaptı. Başlık da şuydu: ‘Dünyada bir birinci. Hiçbir hoşluk karşılaşmasına girmeden hoşluk kraliçesi oldu’. 7. gün uçaktaydım. O kadar Amerika hayalim varmış ki bu türlü bir mucize hayatımda oluverdi.”
Oyuncu, “Yarışmada kaçıncı oldunuz?” sorusuna gülerek karşılık veriyor:
“1.67 boyundayım. Natürel ki hiçbir şey seçilmedim. Ben aslında o denli bir şey de beklemiyordum. Orada bir sürü Türk ailesi otele geldi ve benimle tanıştı. Benim de biraz daha kalmamı istediler. Anneanneme ulaştım. Sonrasında onun müsaadesiyle Amerika’da kaldım. Türk kulübü vizemi de uzattırdı.”
Ahmet Ertegün anıları
“Evlendikten iki ay sonra babam Paris’ten Nasuhi Ertegün’le bana bir yağlı boya tablo ikram gönderdi. 1973’te de İstanbul’da Ahmet ve Nasuhi Ertegün’le buluştum. Ve ortamızda yıllar sürecek büyük bir dostluk başladı. Ahmet bana, ‘Sen benim ailemsin’ kaygısı. Dayanılmaz, entelektüel, zeki bir adamdı. Müzik dâhisiydi ve acayip kulağı vardı.
Ahmet Ertegün’ün 90’ların başındaki Amerika’daki yemeklerinden birinde Derya ve ZerrinArbaş’a masada Jack Nicholson eşlik ediyor.
Onun yemeklerinde hepimizi esir alır, kıssalar anlatırdı. İnsan severdi… Bodrum’da her yaz buluşurduk. Her gece meskende büyük davetler verirdi. O vaktin dünyaca ünlü siyasetçileri, jet-sosyetesi Bodrum’a gelirdi. Mick Jagger ile eşi, Bodrum’daki konuta gelip daima kalırdı. Ahmet, ölmeden evvel Tarkan’ı tanıtmak çok istiyordu lakin olmadı. Tam istediği üzere bir müzik bulamadı. Amerika’da Latinlerin daha çok talihi oluyor. Türkiye’den bu iş biraz güç. Ahmet, Tarkan’a bayılıyordu ve çok istedi Amerika’da bir yerlere gelmesini.”
YILDIRIM AŞKI YAŞADIM
Zerrin Arbaş, 1967 yılında ise Kızılderili aktör Dehl Berti’ye âşık oluyor. Çift, tanıştıktan 16 gün sonra evleniyor:
“Amerika’da da çabucak çok değerli bir tiyatro okuluna yazıldım. 4 Temmuz 1967’de okuldan bir arkadaşımı ziyarete gittim. Dehl de o konuttaydı. Onu görünce çarpıldım. O 46, ben de 20 buçuk yaşındayım. Ses tonu çok hoş, güzel. Oğlu da oradaydı ve onunla çok tatlı sohbeti vardı. Onlar konutu terk ederken ben de ‘Pasadena’da oturuyorum. Oraya uğrarsanız beni de ziyarete gelin’ dedim. Bir daha hiç göremeyeceğim diye düşünürken bir akşam üzeri konutumun kapısı çaldı. Bir baktım Dehl ve oğlu. Ne dayanılmaz bir andı. 20 Temmuz’da da evlendik. Bu türlü bir yıldırım aşkıydı.”
Zerrin Arbaş, 90’lı yıllarda kızı Derya Arbaş ve eski eşi Dehl Berti ile…
Arbaş, “O periyot aile mi kurmak istiyordunuz yoksa işiniz de değerli miydi?” sorusuna şu cevabı veriyor: “Tabii ki içimde daima oyunculuk aşkı vardı. Ancak Hollywood’da rol almak o periyot imkansızdı. Ben de mantıklı bir insan olduğum için Amerika’da rol bulamayınca kendimi mahvetmedim. Olayın akışına kendimi bıraktım.”
Zerrin Arbaş’ın kızı Derya Arbaş 1968 yılında Amerika’da dünyaya geliyor. Arbaş, kızı doğduktan bir mühlet sonra Türkiye’ye gidip gelmeye başlıyor. Burada birtakım sinemalarda rol alıyor. Memduh Ün, “Battal Gazi’nin Oğlu” sinemasında oyuncunun çocukluğunu Derya Arbaş’ın canlandırmasını istiyor: “Derya daha 5 yaşındaydı ve benim çocukluğumu oynadı. Derya, ‘Senin rolün çok uzun benimki kısa. Ben de büyük rol istiyorum’ diyordu. Oyuncu olmaya çok hevesliydi. 13-14 yaşındayken Derya çok isteyince babası onu tiyatro workshop’una gönderdi.”
En büyük yanılgısı evlenip Amerika’ya gitmekti
Zerrin Arbaş, 2003’te kalp krizi sonucu 35 yaşında hayatını kaybeden kızı Derya Arbaş’ın Türkiye’de tanınmasının başlangıcını şöyle anlatıyor:
“1984’te Los Angeles’ta Hakkı Göçeoğlu ile evlendim. Onunla İstanbul’a döndük. Kadri Yurdatap, Sabahattin Ali’nin ‘Kuyucaklı Yusuf’ kitabını sinemaya çekeceklerini Derya’nın oynamasını istediğini söyledi. Yusuf’u da Talat Bulut canlandıracaktı. Ben de Derya’nın babasına sordum, ‘tamam’ dedi. Hürriyet gazetesi manşet attı: ‘Bizim Brooke Shields’imiz.’ Türkçesi iyi değildi.
Tilbe Saran, onu seslendiriyordu. Art geriye 6 sinema çevirdi. Lakin her şeyin başlangıcı Erden Kıral’ın ‘Dilan’ isimli bir kitabı sinemaya almasıyla oldu. Ağrı’da çekim yaparlarken kitabın muharriri Ömer Polat’ın 25 yaşlarındaki öğretmen kardeşi Nihat Polat’a âşık oldu. Şöhretinin en parlak dönemindeydi. ‘Nihat’la evleneceğim, LA gideceğiz. Oyunculuğu bırakıyorum’ dedi.
İvedilikle evlendi. Yaptığı en büyük kusur da Amerika’ya gitmekti. Kocası Türkiye’de kalmak istemedi. Tahminen Derya’yı Amerika’ya bir bilet olarak gördü. Sonradan Derya pişman oldu. Bu olay benim için yıkımdı.
Bu, daima beni acıtmıştır. 3 yıl sonra Derya aradı, ‘boşanıyorum, pişmanım’ dedi.”
Derya’yı Nil Karaibrahimgil ya da Özge Özpirinçci canlandırsın
74 yaşındaki Zerrin Arbaş, şimdilerde İstanbul’da sakin bir hayat yaşıyor. Arbaş, geçmiş için şunları söylüyor:
“Derya’nın bir anda oyunculuğu bırakması beni üzdü. Kendimi işe verdim. 87 yılında emlak ofisi açtım. ‘Yalıların kraliçesi’ dediler. Son olarak Kanal D’nin sevilen dizi Aşk-ı Memnu’da oynadım. Nedense daima hanım ağa rolleri geldi lakin çok benlik değildi. Bu rolü oynasam beşerler bana gülerdi. Oyuncu kendine uygun rolü oynamalı. Hoş bir hayatım oldu. Hiçbir pişmanlığım yok. Derya, durup dururken ölmeseydi her şey çok iyi olurdu. O beni kırmıştır. Lakin hayat bu, her vakit istediğin üzere olmuyor ki… Elindekine şükretmelisin.”
Oyuncu, “Hayatınızın sinemaya çekilmesini ister misiniz?” sorusuna şu cevabı veriyor:
“Tabii isterim. Yeni kuşak oyuncularının hepsine hayranım. Beni oynayacak olağanüstü beşerler vardır. Ancak Derya, değerli. Nil Karaibrahimgil’e bayılıyorum, ne kadar Derya tipli değil mi? Keşke oynasa. Gülüşü, bakışı çok benziyor. Özge Özpirinçci’ye de vakit zaman bakıyorum, o da Derya’ya benziyor. Onun ruhunu taşıyabilirmiş üzere geliyor.”
Ayhan Işık neredeyse Hollywood’a adım atıyordu
“Ayhan Işık, çok efendi biriydi. ‘Rüzgar Üzere Geçti’ sinemasındaki Clark Gable’a çok benzeriydi. İş ahlakı nefisti. Kaprisi yoktu. Kusursuz bir insandı. Daha sonraları Los Angeles’a geldi. Bizi de ziyaret etti. Sinema stüdyolarını bir arada gezdik. O seyahatten çok kısa bir müddet sonra vefat etti. Neredeyse Hollywood’a adım atıyordu.”
Hürriyet
